دوره 2، شماره 70 - ( 3-1398 )
جلد 2 شماره 70 صفحات 122-143 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Haerinasab M, Haerinasab M. Ethnobotanical Study of Medicinal Plants and Introduction to Some Poisonous Plant Species of Ardestan (Isfahan Province). J. Med. Plants. 2019; 2 (70) :122-143
URL: http://jmp.ir/article-1-2568-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-2568-fa.html
حائری‌نسب مریم، عباسی شبنم. بررسی اتنوبوتانی گیاهان دارویی و معرفی برخی گونه‌های سمی شهرستان اردستان (استان اصفهان). فصلنامه گياهان دارویی. 1398; 2 (70) :122-143
1- استادیار و عضو هیأت علمی گروه زیست‌شناسی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران ، m.haerinasab@pnu.ac.ir
2- مدرس گروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
2- مدرس گروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده: (1223 مشاهده)
مقدمه: استفاده از دانش مردم بومی در استفاده از گیاهان می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درزمینه تغذیه، درمان و تولید داروهای مورد استفاده در طب مدرن فراهم سازد.
هدف: تحقیق حاضر برای نخستین بار به بررسی میزان شناخت مردم اردستان نسبت به گیاهان دارویی و معرفی برخی گیاهان سمی منطقه پرداخته‌است.
روش بررسی: جهت کسب اطلاعاتی نظیر نوع اندام مصرفی، خواص و طریقه مصرف گیاهان دارویی منطقه، نمونه‌های گیاهی جمع‌آوری‌شده پس از شناسایی، به مردم بومی عرضه و اطلاعات حاصل در قالب پرسشنامه جمع‌آوری شد. همچنین برخی گیاهان سمی منطقه با استفاده از منابع معتبر معرفی شد.
نتایج: در این تحقیق، 120 گونه اعم از گونه‌های دارویی و سمی معرفی شد که 106 گونه متعلق به 41 تیره و 98 جنس از کاربرد دارویی برخوردار بودند. از این میان تیره‌های Asteraceae با 17 جنس و 17 گونه و Apiaceae با 9 جنس و 10 گونه از اهمیت بیشتری برخوردار بودند. همچنین مشخص شد که 25 گونه از 120 گونه گیاهی معرفی‌شده خاصیت سمی دارند که از این میان 11 گونه در دوزهای پایین دارای مصارف دارویی هم هستند. نتایج حاصل نشان داد که بیشترین بخش‌های مورد استفاده از گیاهان دارویی در منطقه اردستان شامل اندام‌های هوایی و به صورت جوشانده می‌باشد. همچنین بیشترین کاربرد گیاهان دارویی در این منطقه به عنوان ضددرد، رفع اختلالات گوارشی و اختلالات متابولیسمی نظیر دیابت و چربی خون است.
نتیجه‌گیری: وجود 106 گونه گیاه دارویی در شهرستان اردستان نشان‌دهنده غنای این منطقه از نظر گیاهان دارویی و دانش نسبتاً بالای مردم منطقه نسبت به مصارف دارویی این گیاهان می‌باشد.
هدف: تحقیق حاضر برای نخستین بار به بررسی میزان شناخت مردم اردستان نسبت به گیاهان دارویی و معرفی برخی گیاهان سمی منطقه پرداخته‌است.
روش بررسی: جهت کسب اطلاعاتی نظیر نوع اندام مصرفی، خواص و طریقه مصرف گیاهان دارویی منطقه، نمونه‌های گیاهی جمع‌آوری‌شده پس از شناسایی، به مردم بومی عرضه و اطلاعات حاصل در قالب پرسشنامه جمع‌آوری شد. همچنین برخی گیاهان سمی منطقه با استفاده از منابع معتبر معرفی شد.
نتایج: در این تحقیق، 120 گونه اعم از گونه‌های دارویی و سمی معرفی شد که 106 گونه متعلق به 41 تیره و 98 جنس از کاربرد دارویی برخوردار بودند. از این میان تیره‌های Asteraceae با 17 جنس و 17 گونه و Apiaceae با 9 جنس و 10 گونه از اهمیت بیشتری برخوردار بودند. همچنین مشخص شد که 25 گونه از 120 گونه گیاهی معرفی‌شده خاصیت سمی دارند که از این میان 11 گونه در دوزهای پایین دارای مصارف دارویی هم هستند. نتایج حاصل نشان داد که بیشترین بخش‌های مورد استفاده از گیاهان دارویی در منطقه اردستان شامل اندام‌های هوایی و به صورت جوشانده می‌باشد. همچنین بیشترین کاربرد گیاهان دارویی در این منطقه به عنوان ضددرد، رفع اختلالات گوارشی و اختلالات متابولیسمی نظیر دیابت و چربی خون است.
نتیجه‌گیری: وجود 106 گونه گیاه دارویی در شهرستان اردستان نشان‌دهنده غنای این منطقه از نظر گیاهان دارویی و دانش نسبتاً بالای مردم منطقه نسبت به مصارف دارویی این گیاهان می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: ۱۳۹۶/۳/۳۰ | پذیرش: ۱۳۹۷/۳/۲۲ | انتشار: ۱۳۹۸/۳/۵
دریافت: ۱۳۹۶/۳/۳۰ | پذیرش: ۱۳۹۷/۳/۲۲ | انتشار: ۱۳۹۸/۳/۵
فهرست منابع
1. Feng CG, Zhang LX and Liu X. Progress inresearch of aldose reductase inhibitor in traditionalmedicinal herbs (In Chinese). Zhongguo Zhong Yao Za Zhi. 2005, pp: 1496-1500.
2. Asghari Gh. Biotecnology of Medicinal Plants and Herbal Medicines Production (In Persian). Academic Center of Education, Culture and Research (ACECR) - Isfahan Branch Press. 2006, pp: 14-27.
3. Ziaei SA. Traditional herbal medicine JMP. 2002; 2 (2): 43-52. (Persian).
4. Elgood CL. In: Medical History of Persia and the Eastern Caliphate (In Persian). Forghani B. Tehran, translator. Tehran: Amir Kabir. 2007, 248 pp.
5. Ahvazi M, Mozaffarian V, Nejadsatari T, Mojab, F, Charkhchian M, Khalighi- Sigaroodi F and Ajani Y. Medicinal application of native plants (Lamiaceae and Rosaceae family) in Alamut region in Gazvin Province JMP. 2007; 4 (24): 74-84. (Persian).
6. Silva NCC and Fernandes Júnior A. Biological properties of medicinal plants: a review of their antimicrobial activity. JVATiTD 2010; 16 (3): 402 - 413. [DOI:10.1590/S1678-91992010000300006]
7. Hayat MQ, Khan MA, Ahmad M, ShaheenN, Yasmin Gh and Akhter S. Ethnotaxonomical approach in the identification of useful medicinal flora of Tehsil Pindigheb (District attock) Pakistan. Ethnobot. Res. Appl. 2008; 6: 35- 62. [DOI:10.17348/era.6.0.35-62]
8. Ibrar M, Hussain F and Sultan A. Ethnobotanical studies on plant resources of Ranyal hills, district Shangla. Pak. J. Bot. 2007; 39 (2): 329-37.
9. Koduru S, Grierson DS and Afolayan AJ. Ethnobotanical information of medicinal plants used for treatment of cancer in the Eastern Cape Province, South Africa. Curr. Sci. 2007; 92 (7): 906-8.
10. Shoma M and Saedi H. Toxic plants and their venenation impacts on livestock. Publication of Tehran University. Second ed. 1977, 236 pp.
11. Aslani MR. Poisonous Plants of Iran and Their Effects on Animals (In Persian). Ferdowsi University of Mashhad Press. 2002, pp: 5-9.
12. Sajjadi SE, Bakhshiani M, Nekukhu M and Zolfaghari, B. Ethnobotanical study of medicinal plants city Fereidoonshahr (In Persian). JIITM 2016; 7 (3): 359-70.
13. Abbasi S, Afsharzadeh S and Mohajeri A. Ethnobotanical study of medicinal plants in Natanz region (Kashan), Iran. J. Herbal Drugs 2012; 3 (3): 147-56.
14. Tabad MA and Jalilian N. Ethnobotanical study of medicinal plants in Zarivar region (Marivan), Iran. JMP. 2015; 2 (54): 55-75. (Persian).
15. Iranmanesh M, Najafi S and Yousofi M. Ethnobotanical survey of medicinal plants of Sistan region. J. Herbal Drugs 2010; 2: 61-8.
16. Dolatkhahi M and Nabipour I. Ethnobotanical study of medicinal plants used in the northeast latrine zone of Persian Gulf. JMP. 2014; 2 (50): 129-43. (Persian).
17. Forouzeh MR, Heshmati GA and Barani H. Collection and investigation on ethnobotany of some plants in Kohgiloye and Boirahmad Province (In Persian). JIITM 2014; 5 (2): 131-9.
18. Gholipour A, Ghorbaninohooji M, Rasuli N and Habibi M. Ethnobotanical study on the medicinal plants of Zarm-rood Rural district of Neka (Mazandaran Province) JMP. 2014; 4 (52): 101-21. (Persian).
19. Sharififar F, Kouohpayeh A, Motaghi MM, Amirkhosravi A and PuormohseniNasab E and Khodashenas M. Study the ethnobotany of medicinal plants in Sirjan, Kerman Province, Iran. J. Herbal Drugs 2010; 3 (1): 19-28.
20. Ramezanian M and Minaei Far AA. Ethnobotanical study of medicinal plants in Fasa County (In Persian). JIITM. 2016; 7 (2): 221-231.
21. Khodayary H, Amani Sh and Amiri H. Ethnobotanical study of medicinal plants in different regions of Khuzestan Province. J. Med. Plants 2015; 2 (4): 12-26.
22. Wikipedia, Isfahan Province Geography. Available at https://en.wikipedia.org. On: 12 May 2018.
23. Khanpour Ardestani N and Kaviani M. The introducing of medical plants of Ardestan (Isfahan Province) (In Persian). Plant Ecosyst. 2007; 4 (13): 54-65.
24. IRIMO. Islamic Republic of Iran Meterological Organization (Ardestan station). Available at http://www.irimo.ir. On: 12 May 2018.
25. Kazemi F. Floristic study of Pinart (Ardestan). M.Sc. thesis of University of Isfahan. 2016.
26. Assadi M. (ed.). Flora of Iran. RIFR, Tehran. 1989-2016, Vol: 1-85.
27. Ghahraman A. Plant Systematics - Chromophytes of Iran (In Persian). Tehran University Press. Tehran. 1992-1996, Vol: 1-4.
28. Ghahraman A. Colored Flora of Iran. Flore de l'Iran. Sociéténationale pour la conservation des resourcesnaturelleset de l'environnementhumainavec lacollaboration de l'Universite de Tehran. 1978, Vol: 1-2. 3250 pp.
29. Ghahraman A and Attar F. Biodiversity ofPlant Species in Iran. Tehran University Press, Tehran. 1999, Vol: 1. 1176 pp.
30. Mozaffarian V. Plant Classification (In Persian). Amirkabir Press, Tehran. 2005, Vol: 1-2.
31. Rechinger KH. (ed.). Flora Iranica, Akad. Druck- und Verlagsanstalt, Graz. 1963 2015, Vol. 1-181.
32. Mozaffarian V. A dictionary of Iranian Plant names: Latin, English, Persian. Farhang Moaser Publishers. Tehran. 1997, 740 pp.
33. Aliha M. Introduction of toxic plants of rangelands in Iran (In Persian). First edition, Publication of Rangelands and Forests institute, 1995, 35 pp.
34. ICHTO; Iranian Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization (Isfahan Province). Available at http://www.isfahancht.ir. On: 26 May 2018.
35. Mozaffarian V. Identification of Medicinal and Aromatic Plants of Iran. Farhang Moaser Publishers. Tehran. 2013, 1350 pp.
36. Mir Heidar H. Herbal knowledge: Usage of herbs in prevention and treatment of diseases (In Persian). Daftare Nashre Farhange Islami. Tehran. 2002, Vol: 1-5. 2698 pp.
37. Zargari A. Medicinal Plants, 6th ed. (In Persian). Tehran University Press. Tehran. 1997, Vol: 1-5. 4854 pp.
38. Razmjouei D, Zarei Z and Akbari M. Ethnobotanical study of some medicinal plants of Abadeh in Fars Province. J. Crop Ecophysiology 2014; 7 (3): 222-34.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
